Andrzej Babuchowski ,,Moje Czechy. O niespętanym duchu kultury. Szkice, rozmowy, reportaże, przekłady".

Andrzej Babuchowski (ur. 1944) - absolwent filologii polskiej UJ. Studiował także slawistykę. Dziennikarz, krytyk literacki, tłumacz literatury czeskiej. W latach 1967-1981 pracował w katowickiej rozgłośni PR, a po wprowadzeniu stanu wojennego - w tygodniku „Katolik”. Od 1988 do końca 2005 r. był kierownikiem działu kulturalnego w „Gościu Niedzielnym”. W swoim dorobku translatorskim ma ponad 40 pozycji książkowych, wśród nich wybór wierszy Jana Zahradníčka Śpiew niedokończony (IW PAX, 1992). Jest autorem opublikowanej w 1998 r. antologii czeskiej poezji metafizycznej XX wieku Na ostrzu płomienia.  Za popularyzowanie kultury naszych południowych sąsiadów otrzymał w r. 2000 podczas uroczystości w Welehradzie Honorowe Wyróżnienie Konferencji Episkopatu Czech, a w 2008 „Nagrodę Feniksa”, przyznawaną przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich w Polsce - za przekłady książek czeskiego teologa ks. Tomáša Halíka. W  2019 nakładem Wydawnictwa IPN ukazał się w jego przekładzie dokument historyczny Miloša Doležala Jakby nam już dzisiaj przyszło umrzeć, poświęcony postaci ks. Josefa Toufara, męczennika komunizmu; w tym samym roku w wydawnictwie „Arcana” wyszedł, również w tłumaczeniu Babuchowskiego, obszerny wybór wierszy czeskiego poety, malarza i grafika, Bohuslava Reynka Odlot jaskółek.

Tom Moje Czechy należy traktować jako swoistą summę romansu Babuchowskiego z krajem nad Wełtawą, jego kulturą, a zwłaszcza literaturą. O ile sam romans z Czechami nie budzi w Polsce zdziwienia, to oryginalne jest to, iż Babuchowskiego interesuje mało u nas znany nurt religijny i metafizyczny w literaturze naszych sąsiadów, związany często z katolicyzmem, a po II wojnie z antykomunizmem. (prof. Maciej Urbanowski)

Książka ta stanie się na pewno inspiracją dla pasjonatów podróży tropem „miejsc literackich” (a przecież nie tylko Zlata Ulička w Pradze zasługuje na uwagę!), wartościowym uzupełnieniem wiedzy dla zainteresowanych sytuacją katolików w zsowietyzowanej Europie lat 1945-1989, a także dla wszystkich poszukujących dobrej poezji i subtelnego humoru, który, jak wiemy z lektury Jarosława Haška, jest charakterystyczną cechą piśmiennictwa czeskiego. Nie jedyną jednak. ( prof. Olga Płaszczewska)